Taylar Umutları Canlı Tutuyor
Yaşam alanları giderek daralan yılkılar, kentlerde çöp karıştırarak var olma mücadelesi veren sokak köpeklerinden farksız hale geldi. Her zaman için özgürlüğün sembolü olmuş atlar, özellikle de yılkı atları çok zorlu bir halde hayatta kalmaya çalışıyor.
Tek ayağı topal anne çok uzaklara koşamayınca, son iki yılda doğmuş taylarıyla her yanı tarla, yapı, yol ile dolmuş köylerde kalan sınırlı alanlarda bir o yana bu yana kaçışmaya çalışıyor. Belki işten kesilip de sokağa atılmadan önce alıştığı gibi yemdi, karpuz kabuğuydu artık ne bulursam bulurum ümidiyle de çöp karıştırıyor…
Neredeyse her yer tel örgülerle çevrili, yollar doğal yaşam alanlarını kesiyor ve bir birinden ayırıyor. Alanları daralan tüm hayvanlar gibi atlar da bunun sonucunda ulaşımlarını ancak köy yollarını kullanarak sağlayabiliyor. Köpeklerin, bazen çocukların da kovalamacasıyla taşlı topraklı dikenli tellerle çevrili, atlara gerekenden çok daha kısıtlı hareket alanı bırakan aralıklardan kaçıp kurtulmaya çalışan atlara duyarlılık kalmamış. Üstelik duyarlılık, yıllarca sırtına bindiği halde, vefasızlık sergileyen köylüde bile kalmamış.
Şimdilik yine de bir iki yılkı atı grubuna rastlanabiliyor. Oysa çok yakın zamanlara kadar bu alanlarda her birinin başında yakışıklı bir lider atla onlarca sürü gezerdi. Bu yaz bu iki minik gruba rastlandı. Sürü demeye bin şahit lazım olsa da sürünün yeni üyeleri olan taylar ise umutları canlı tutmaya devam ediyor.
